Justyna W sierpniu 2016 roku wybraliśmy się w Bieszczady. Po drodze jak zwykle staraliśmy się zobaczyć jak najwięcej. Zatrzymaliśmy się także w niewielkim miasteczku Zagórz, leżącym nieopodal Sanoka. Samochód zostawiliśmy na samym początku ulicy Klasztornej (od strony ulicy Piłsudskiego). Dalej udaliśmy się pieszo, zgodnie z informacją zamieszczoną na tablicy. Na trasie nie było zbyt dużo ludzi, co było plusem tego miejsca.
Droga Krzyżowa Nowego Życia w Zagórzu
To nadzwyczajna galeria rzeźby, będąca jednocześnie szlakiem modlitwy i refleksji. Każda stacja wykonana jest przez innego artystę pochodzącego z Zagórza lub okolic.
Na szlaku znajdują się m.in.:
- źródełko z wodą, przy którym stoi rzeźba Jezusa Chrystusa i Samarytanki,
- figura Jana Pawła II – Bieszczadzkiego Pielgrzyma,
- kamienne tablice z dziesięcioma przykazaniami,
- drewniane napisy z siedmioma uczynkami miłosierdzia względem ciała i duszy,
- stacje drogi krzyżowej.
Ruiny Klasztoru Karmelitów Bosych
Fundatorem powstałego w XVIII w. klasztoru był Jan Franciszek Stadnicki. W 1772 roku Zakonnicy po raz pierwszy przybyli do Zagórza. W 1882 roku z niewyjaśnionych przyczyn wybuchł pożar, który zniszczył doszczętnie dach klasztoru. Pod koniec XX w. rozpoczęto odbudowę obiektu, który dzięki temu stał się atrakcją turystyczną Zagórza. Na wieży urządzono punkt widokowy, wokół budowli powstał ogród klasztorny, odnowiono mur obronny. Z klasztorem zagórskim łączy się wiele legend m. in. o mnichu przemieszczającym się w nocy po ruinach klasztoru oraz o ukrytym pod dnem rzeki Osławy tunelu do zamku leskiego. Przed ruinami klasztoru stoi figura Matki Boskiej.
